Vandaag moesten we naar het Le Roy park in het Oranjewoud bij Heerenveen.
Aan de rand van het Oranjewoud heb je het Belvedere museum liggen dit is een vierkante zware doos midden in een weiland, hier verzamelen we om 12 uur en vanaf hier lopen we gezamelijk naar het le Roy park.
Dus wij hadden netjes uitgerekend hoelaat we moesten vertrekken vanuit Amersfoort om netjes om 12 uur bij het museum te kunnen zijn.
Helaas lagen er blaadjes op het spoor en hadden de treinen vertraging door de gladde sporen....... (geloof er nog steeds niets van)
Dus met een uur vertraging zaten we*dan toch in de Intercity naar Zwolle waar we over moesten stappen op de Intercity naar Heerenveen.
* We zijn: Ik, Daphne, Michelle, Linda en Rik.
Eenmaal in Heerenveen aan gekomen (half 1) kwamen we op het stadion Frans tegen helemaal moedeziel alleen met ook een uur vetraging door die zelfde blaadjes.
Toen begon de lange wandeling....
Na een flinke wandeling kwamen we zagen we het museum Belvedere liggen, Ik vond dit een erg indrukwekkend gezicht. Dit kwam doordat er een wijds plat uitzicht was met alleen weilanden en op de achtergrond bos. Dit werd doorbroken door het museum wat niet in het landschap hoort maar er wel heel mooi past.
het museum
Hier aan gekomen (1 uur) hebben we een sanitaire stop gemaakt, heeft rik een kalsgenoote gebeld om te vragen waar we heen moesten en hebben we een kaart van het gebied gekocht om de weg te vinden. We hebben nog even om de hoek in het museum gekeken, een jamsessie op het museum gehouden en toen zijn we door gelopen naar het Le Roy park.
jam-sessie
Het museum is gebouwd van verschilende platen tegen elkaar. Tussen en onder deze platen zitten holtes hierdoor hebben de platen verschillende klanken als je er op trommelt.
Ik vond dit heel leuk, dit kwam doordat de platen een leuk uiterlijk hebben maar nog een dubbele functie hebben, hierdoor worden ze nog leuker en intressanter om mee te werken.
Ik vraag me overgens wel af of het de bedoeling was dat elke plaat een andere klank had of dat het gewoon toeval en een leuke bijkomstigheid is....
Na een lange maar mooie wandeling tussen de herfstkleuren in het Oranjewoud wareb we aan gekomen in het Le Roy park. Helaas was de rest al aan het einde gekomen van hun bezoek in het park.
Wij zijn nog wel door het park gelopen om te kijken.
Mooie herfst kleuren onder het wandelen.
Bouwwerk in het le Roy park.
Ik vond het erg intressant om te zien.
Als je bij het park aankomt zie al die opgestapelde stenen en denk je: "goh die man is lekker bezig geweest... al die stapels.. zijn we daar nu helemaal naar Heerenveen afgereisd...." Maar als je dan door het park heen loopt en je kijkt serieus en denk er over na, dan heeft die man wel iets bereikt en heeft hij gelijk. Je kunt namelijk van afval materiaal wel degelijk iets maken. Elke steen die hij gebruikt heeft heeft een eigen soort "karakter" ze zijn anders gesleten en hebben een andere kleur. Dat hij er zo lang over heeft gedaan om het te bouwen snap je dan ook. Alle bouwerken zijn met de zelfde preciesie en netheid op gebouwd. Omdat elke steen anders is ben je langer bezig.
De omgeving waar alles in staat speeld ook een grote rol misschien nu meer omdat ik blij was dat het niet regende! Ik vond het erg mooi dat het bos gewoon mee doet in zijn werk. De bomen zijn ingebouwd en zorgen voor een dak op sommige elementen. Door de kleuren van de stenen en de bomen word het een geheel. In dit park kon je een beetje merken dat tijd geen rol heeft gespeeld en nu nog geen invloed heeft. Jah in de loop van de tijd vervalt het waarschijnlijk en word het helemaal een met de natuur. Maar haast heeft het niet. Dit is volgens mij ook wat le Roy duidelijk wil maken, waarom gooien we dingen weg zoals die stenen die nog gewoon goed zijn en nog minstens 100 jaar mee kunnen.
nog een keertje
Al met al een mooie dag buiten en weer iets geleerd over hoe je ook naar de wereld en dingen kan kijken.
Weg gooien is niet alles.
Ik was daar!
(eerste van links)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten