"We gaan om 09.30 weg zorg dat je op tijd bent want de bus wacht niet!"
Vandaag een leuke dag in de bus naar Flevoland om daar rond te rijden en Land Art projecten te bezoeken. En windmolens te tellen!
Als aller eerste reden we naar de groene kathedraal. Deze is gemaakt door Marinus Boezem. Hij wilde de ruimte van een kathedraal in een andere omgeving laten zien. Dit heeft hij op twee verschillende manieren gedaan. Door de ruimte van de kerk in gras te laten zien en de muren van bomen te maken. De andere (deze is bekender) Heeft hij het willen laten zien door de pilaren door Populieren te vervangen en zo de hoogt van de kerk ook te laten zien. Ik vond de ruimte vooral opvallend groot bij de ruimte die hij helemaal leeg heeft gelaten.
negatiev kathedraal
De kathedraal met bomen
Toen gingen we verder naar Zeewolden waar een muur staat die de boven kan van het de Zuiderzee liet zien. Grappig dat dat eigenlijk helemaal niet diep was als de grond nu ook de zeebodem van toen was.
de muur vanaf een afstand
langs de muur.
Daarna gingen we naar een project waarvan de kunstenaar geïnspireerd was door de golven van de Zuiderzee. Hij heeft deze na willen
bootsen. Dit heeft hij gedaan door heuvels van gras en vormen daar op van steen. Hij heeft verschillende zicht lijnen die je het uitgestrekte landschap in trokken. Ik snapte dit werk minder goed toch was het leuk dat je overal op verschillende hoogtes stond. En dat je verschillende lijnen het landschap in had. 
de zee van gras.
We reden door naar een werk dat op een zonnetempel leek. Het liet zien waar de zon op kwam op de kortste dag, de langste dag en de dag dat de dag en nacht even lang zijn. Het mooie van deze 'tempel' was dat hij rond was. Als je precies in het midden stond en praten dan hoorde je jezelf ego-en. Ook als je precies tegen over elkaar aan de rand van de cirkel ging staan en tegen te muur praten dan kon de andere dat heel duidelijk horen.
De akoestiek vond ik erg leuk. Dit vond ik iets om te onthouden en er misschien er ooit iets mee te doen.
Een plek waar de zon door heen scheen.
Daarna kwamen we langs de ijzeren man. Dit was een groot beeld van ijzer die op een pier bij Lelystads over het Markermeer uit zat te kijken. Ik vond het een erg mooi beeld. Vooral toen we aan kwamen rijden dan zit er heel rustig een mannetje uit te kijken over het water. Maar hoe dichter je bij komt hoe groter hij word. Als je helemaal bij het beeld staat en omhoog kijkt. Dan zie je niet meer dat het een man is. Dan zie je alleen maar een hoop staal die een mooi patroon vormen.
De ijzere man
Toen reden we door naar.... Het informatie centrum de Oostvaarders. Deze was geheel gebouwd van hout.Hier hadden we een korte pauze om uit te kijken over het Natuur gebied en rond te kijken in het centrum. Het was een mooi centrum van de buitenkant leek het mij heel erg klein. Eenmaal binnen bleek het toch nog erg ruim te zijn. waarschijnlijk leek het klein omdat de omgeving zo weids was.
Merel en Michelle binnen in het infocentrum
Als allerlaatste stop reden we naar het laatste werk. Geen idee meer van wie het was. Het had een enorm lange naam iets met garden, Love en Fire. dat weet ik nog. Het bestond uit grote aluminium vormen die in een lange lijn naast en achter elkaar stonden.
De aluminium platen
De eind conclusie is dat alle kunstenaars geïnspireerd waren door dat Flevoland nieuw land is gewonnen van de zee. En dat je eigenlijk op de bodem van de zee loopt. Ook het weidse en platte landschap sprak ze aan.
Helaas ben ik samen met Linda bij 100 windmolens de tel kwijt geraakt en gestopt.
